1. Surowce używane w procesie produkcyjnym są różne.Wełna żużlowa jest określana skrótem jako wełna mineralna, a jej głównymi surowcami są żużel hutniczy i inne odpady przemysłowe oraz koks.Głównymi surowcami wełny mineralnej są skały naturalne, takie jak bazalt i diabaz.

2. Cechy fizyczne są różne.Ze względu na różne surowce różnią się również ich właściwości fizyczne.Generalnie współczynnik kwasowości wełny żużlowej wynosi około 1,1-1,4, natomiast współczynnik kwasowości wełny mineralnej wynosi około 1,4-2,0.Ze względu na niski współczynnik kwasowości wełny żużlowej zawiera ona również więcej tlenków alkalicznych.Wełna mineralna wykazuje pewną aktywność hydrauliczną, która znacznie różni się od wełny mineralnej.Dlatego też zwykła wełna żużlowa nie może być stosowana do ocieplania ścian zewnętrznych budynków.

3. Efekt jest inny.Wełna skalna nie zawiera wolnej siarki, zawartość kulki żużla jest znacznie niższa niż wełny mineralnej, a produkty z wełny skalnej najczęściej wykorzystują żywicę hydrofobową jako spoiwo.Żywica ma wysoki stopień utwardzenia, dzięki czemu nasiąkliwość wilgocią jest niska, a wodoodporność wyższa niż wełny mineralnej.Maksymalna temperatura pracy wełny mineralnej to 600-650 stopni Celsjusza.Generalnie włókno produktu jest krótsze i grubsze.Maksymalna temperatura pracy wełny mineralnej może sięgać 900-1000 stopni Celsjusza, włókno jest długie, a trwałość chemiczna lepsza niż wełny mineralnej, ale koszt produkcji wełny mineralnej jest wyższy niż wełny mineralnej.

4. Proces produkcji jest inny.Proces produkcji wyrobów z wełny mineralnej polega na bezpośrednim podgrzaniu bazaltu lub diabazu oraz niewielkiej ilości dolomitu, wapienia lub fluorytu i innych dodatków do stanu stopionego w wysokiej temperaturze 1400-1500 stopni Celsjusza w kopule, a następnie przerobienie włókien przez wirówka czterorolkowa.Jednocześnie na powierzchnię włókna natryskuje się rozpuszczalną w wodzie żywicę lub organiczny krzem i inne spoiwa, a następnie formuje się je przez sedymentację i ciśnienie.Wełna mineralna to głównie żużel z hutnictwa żelaza wielkopiecowego, z pewną ilością wapienia lub dolomitu oraz cegieł łamanych.Jest topiony w kopule lub piwnicy w temperaturze nieco niższej niż temperatura topnienia wełny mineralnej metodą wtryskową lub odśrodkową.Aby go rozwłóknić, kulki żużla i zanieczyszczenia we włóknie są wybierane przez przesiewanie lub wodę.